شکلگیری فضای ورودی و لابی برای شرکتی دانش بنیان در حوزهی فناوری اطلاعات، به طور یقین درخور تعریف فضایی رسمی و کمینهگرا با اِلمانهای خطی است.
چنین عناصری یادآور انتقال و دادهورزی اطلاعات بوده که میتواند از نوع گفتمان مدرن و تکنولوژیک در قالب پروژهی بازسازی لابی و ورودی ساختمان مرکزی شرکت کارت اعتباری ایران کیش باشد.
چنین مداخلات سازندهای در فضا، نیازمند الحاق بخشی از فضای همجوار (پارکینگ) و اعمال تغییرات کالبدی به عنوان تعریف جدیدی از برنامهی فیزیکی فضا میباشد. روندی که همنشینی سپید و سیاه سایهروشنیهای ذاتی مصالح در همراهی لکههای سبزینگی فضا، پیشتر یادآور تکامل در عین تضاد عناصر، برای رسیدن به یکپارچگی خواهد بود.
امتداد رگههای ملایم مصالح طبیعی که با دوراندیشی در اجرای بدنهها لحاظ شده، لذت تعریف جزییات مختصر ولی خاص طرح را به گونهای افزوده که در زیر نورپردازی سنجیدهی فضا قابل تأمل مینماید.
فرمپردازی کالبدی جدارهها و مبلمان کاربردی فضا، متناسب با ریتم آهنگ فضا، سرایش شعر فضا را در اختیار کاربران آتی آن نیز فراهم نموده و قید و بند تزیینات و مبلمان را به گونهای هنرمندانه از لایههای وجودی گسیخته است. تبدیل فضایی مغشوش و مستهلک به فضایی انتظام یافته و رسمی به گونهای که در حیات روز و شب بیشترین نیاز به خوانایی و دعوت کنندگی برآوردهشده و حس و حال خاص در مخاطب ایجاد شود.